Verzinken is de oppervlaktebehandelingstechnologie waarbij een laag zinklaag wordt aangebracht op het oppervlak van metaal, legering of andere materialen met als doel de schoonheid te verbeteren en roest te voorkomen. De belangrijkste methode is thermisch verzinken.
Zink is oplosbaar in zuren en basen en wordt daarom een amfoteer metaal genoemd. Zink verandert weinig in droge lucht. In vochtige lucht vormt het zinkoppervlak een dichte, basische zinkcarbonaatfilm. Zink bevat zwaveldioxide, waterstofsulfide en een mariene atmosfeer, waardoor de corrosiebestendigheid slecht is. Vooral bij hoge temperaturen en een hoge luchtvochtigheid in een atmosfeer met organische zuren corrodeert zinkcoating gemakkelijk. De standaard elektrodepotentiaal van zink is -0,76 V. Voor staalmatrixen behoort zinkcoating tot de anodische coatings, die voornamelijk worden gebruikt om corrosie van staal te voorkomen. De beschermende eigenschappen hangen nauw samen met de dikte van de coating. De beschermende en decoratieve eigenschappen van zinkcoating kunnen aanzienlijk worden verbeterd door passivering, beitsen of coaten met een beschermingsmiddel.
Het principe is om het oppervlak van ijzer- en staalproducten snel te oxideren om een dichte oxidefilm beschermende laag te vormen. Er zijn twee veelgebruikte methoden voor zwarten: traditioneel alkalisch verwarmen zwarten en laat zwarten bij kamertemperatuur. Maar het effect van het zwartingsproces bij kamertemperatuur op koolstofarm staal is niet goed. Het is beter om A3-staal te zwarten met alkali. Alkalisch zwarten wordt onderverdeeld, met weer zwarten en twee zwarting onderscheidingen. De belangrijkste componenten van zwarte loog zijn natriumhydroxide en natriumnitriet. De temperatuur die nodig is voor zwarten is breed, variërend van ongeveer 135 graden Celsius tot 155 graden Celsius, en je krijgt een mooi oppervlak, maar het kost wat tijd. In de praktijk moet aandacht worden besteed aan de kwaliteit van roest- en olieverwijdering vóór het zwarten van het werkstuk, en de passiveringsolie-immersie na het zwarten. De kwaliteit van het zwarten varieert vaak met deze processen. Metaal "blauwen" medicinale vloeistof maakt gebruik van alkalische oxidatie of zure oxidatie. Het proces van het vormen van een oxidefilm op het metaaloppervlak om corrosie te voorkomen wordt genoemd "blauwen". De oxidefilm die op het oppervlak van zwart metaal wordt gevormd na de "blauw"-behandeling, de buitenste laag is voornamelijk ijzeroxide en de binnenste laag is ijzeroxide.
Bouten met hoge sterkte worden over het algemeen gebruikt in belangrijke verbindingen die onderhevig zijn aan grotere spanning en schuifspanning. De laatste stap in de boutverwerking is warmtebehandeling, ook wel afschrikken genoemd, om de sterkte van bouten te vergroten. Waterstofbrosheid treedt echter gemakkelijk op bij het verzinken van bouten. Waterstofbrosheid wordt meestal gekenmerkt door vertraagde breuk. Dit vermindert de sterkte van bouten met hoge sterkte. Daarom is het zwarte oppervlak dat ontstaat door de herverwarmingsbehandeling van bouten met hoge sterkte een relatief stabiele oxidatiefilm. Het zal niet roesten als het niet in contact komt met corrosieve stoffen.
https://www.china-bolt-pin.com/
Plaatsingstijd: 9 sep 2019